Εθελοντική δράση σίτισης για την παροχή φαγητού και την κοινωνικοποίηση των ατόμων που βρίσκονται σε κατάσταση δρόμου.
από την ομάδα Παρέα
#αλληλεγγύη
#εθελοντισμός
#κοινωνική ενταξη
Καθώς ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού της πόλης διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας, το πρόβλημα της ασιτίας αναδεικνύεται ως βασική προτεραιότητα των ομάδων πολιτών που αναπτύσσουν δράσεις αλληλεγγύης. Με πρώτο της μέλημα την αξιοπρέπεια των ανθρώπων αυτών, η άτυπη ομάδα αλληλεγγύης ΠΑΡΕΑ ετοιμάζει και προσφέρει φαγητό σε άτομα που το στερούνται μέσα από συμμετοχικές και εθελοντικές δράσεις.
Από τις δραστηριότητες της ομάδας ΠΑΡΕΑ οι οποίες έχουν σημειώσει τον θετικότερο κοινωνικό αντίκτυπο, το “Βόλτα να Μοιράσουμε Φαγητό στην Αθήνα” ήταν μια σειρά από εβδομαδιαίες δράσεις σίτισης οι οποίες πραγματοποιήθηκαν με αφετηρία τη στη στέγη του συνΑθηνά. H δράση περιλάμβανε την προετοιμασία μερίδων δωρεάν φαγητού και την διανομή τους σε ανθρώπους που διαβιούν σε κατάσταση δρόμου στην γύρω περιοχή. Οι συμμετέχοντες στη δράση αφιέρωσαν χρόνο για να μιλήσουν σε κάθε παραλήπτη τροφής με στόχο την κοινωνικοποίηση των ατόμων αυτών, ενώ ταυτόχρονα η στέγη του συνΑθηνά ήταν ανοιχτή για όποιον επιθυμούσε να συζητήσει οτιδήποτε τον απασχολούσε. Η δράση είχε κατά μέσο όρο 200 ωφελούμενους κάθε εβδομάδα.
Η συνεργασία της ομάδας ΠΑΡΕΑ με την οργάνωση Γιατροί του Κόσμου οδήγησε σε συντονισμένη και αποτελεσματική ανακούφιση στο πεδίο, εκεί όπου συχνά δεν φτάνουν οι δημοτικές και κρατικές δομές αλληλεγγύης. Η συνεισφορά υποστηρικτών οι οποίοι προσέφεραν τα απαραίτητα υλικά για το μαγείρεμα είχε καθοριστική σημασία για της ανάγκες της διοργάνωσης της δράσης, ενώ η αξιοποίηση των εθελοντών που επιθυμούσαν να προσφέρουν το χρόνο τους συνέβαλε στην επίτευξη ενός πιο προσωπικού και ανθρώπινου τρόπου προσέγγισης των ωφελούμενων.
Η δράση ενέπνευσε και άλλους ανθρώπους να εμπλακούν σε αυτήν. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ενός 55χρονου ωφελούμενου από τη δράση ο οποίος ζούσε σε κατάσταση δρόμου για περισσότερα από δυο χρόνια. Αφού κατάφερε να εξασφαλίσει στέγη για τον εαυτό του, άρχισε να συμμετέχει στη δράση γιατί ένιωθε ότι είχε ωφεληθεί και ο ίδιος από παρόμοιες πρωτοβουλίες. Εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στην ομάδα και δήλωσε ότι η συμμετοχή του αποτελούσε γι’ αυτόν μια θετική μορφή κινητοποίησης.